Yoritsune Kujō (九条頼経)

[polska strona]

Yoritsune Kujō (九条頼経)
Imię japońskie
Kanji 九条頼経 Transkrypcja Hepburna Kujō Yoritsune
— Dziesiąty siogun Czwarty siogun siogunatu Kamakura —
Mon rodu Kujō
Siogun
Okres	od 1226 do 1244
Poprzednik	Sanetomo Minamoto
Następca	Yoritsugu Kujō
Dane biograficzne
Data urodzenia	12 lutego 1218
Data śmierci	1 września 1256
Ojciec	Michi’ie Kujō

Yoritsune Kujō (jap. 九条頼経 Kujō Yoritsune, ur. 12 lutego 1218, zm. 1 września 1256) – dziesiąty siogun w historii i czwarty siogunatu Kamakura. Jego ojcem był kampaku Michi’ie Kujō, a babką kuzynka sioguna Yoritomo Minamoto.

Życie

Urodził się w roku „Tygrysa”, miesiącu „Tygrysa” i dniu „Tygrysa”, według kalendarza chińskiego. Nazwano go więc Mitora (jap. 三寅 Mitora, Potrójny Tygrys).

Yoritsune został wybrany na nowego sioguna przez klan Hōjō jeszcze jako dziecko w 1226 r. Sanetomo Minamoto, poprzedni siogun, został zamordowany w 1219 r. nie pozostawiając potomka i na nim skończyła się w linia Minamoto. Przez siedem lat władza pozostawała w rękach wdowy po pierwszym siogunie z Kamakury, Masako i shikkenie, Yoshitakim, którzy w końcu doszli do porozumienia. Yoritsune został wybrany, ponieważ jego babcia była kuzynką Yoritomo Minamoto, co umożliwiało ciągłość rodu Minamoto, a zarazem należał do rodziny Kujō powiązanej z jedną z pięciu linii klanu Fujiwara.

Yoritsune Kujō jest znany także jako Yoritsune Fujiwara ponieważ był członkiem wielkiego klanu Fujiwara.

Wydarzenia z okresu bakufu Yoritsune

W wieku siedmiu lat, w 1226 roku, Yoritsume zostaje siogunem z powodu umowy politycznej między jego ojcem a regentem sioguna Yoshitoki Hōjō, stając się marionetką w rękach klanu Hōjō.

• 1225 (Karoku 1, 11 miesiąc): W Kamakura, Yoritsune przechodzi ceremonię zostania siogunem, ale rządy bakufu są w rękach regenta Yoshitoki Hōjō^[1].
• 1226 (Karoku 2, 1 miesiąc): Cesarz Go-Horikawa nadaje Yoritsune pierwszą rangę piątej klasy na szczycie arystokratycznej hierarchii (dōjō kuge)^[1].
• 1230 (Kangi 2, 12 miesiąc): Yoritsune żeni się z córką Yori'ie Minamoto. Jest ona starsza od niego o 15 lat.^[2]
• 1231 (Kangi 3, 2nd month): Yoritsune otrzymuje drugą rangę, czwartej klasy w dōjō kuge^[2].
• 1231 (Kangi 3, 3rd month): Yoritsune mianowany zostaje generałem lewego skrzydła armii cesarskiej^[2].
• 1231 (Kangi 3, 4th month): Yoritsune otrzymuje pierwszą rangę, czwartej klasy w dōjō kuge^[2].
• 1232 (Jōei 1, 2nd month): Yoritsune otrzymuje drugą rangę, trzeciej klasy w dōjō kuge^[2].
• 1233 (Tenpuku 1, 1st month): Yoritsune przyznano tymczasowo tytuł Bliskiego Doradcy (jap. 中納言 Chūnagon)^[3]
• 1234 (Bunryaku 1, 12th month): Yoritsune otrzymuje pierwszą rangę, trzeciej klasy w dōjō kuge^[4].
• 1235 (Katei 1, 11th month): Yoritsune otrzymuje drugą rangę, drugiej klasy w dōjō kuge^[4].
• 1236 (Katei 2, 7th month): Yoritsune otrzymuje pierwszą rangę, drugiej klasy w dōjō kuge^[4].
• 1237 (Katei 3, 8th month): Yoritsune rozkazuje wybudować świątynię w Rokuhara części Miyako^[4].
• 1244 (Kangen 2): Wiosną tego roku, wiele dziwnych znaków pojawiło się na niebie, powodując zmartwienie Yoritsune^[5].
• 1244 (Kangen 2, 4 miesiąc): Syn Yoritsune, Yoritsugu, przeszedł ceremonię dojrzałości w wieku 6 lat. W tym samym miesiącu, Yoritsume prosi cesarza Go-Saga o przekazanie tytułu sioguna w ręce swego syna, Yoritsugu Kujō^[5].
• 11 października 1245 (Kangen 3, 7 miesiąc): Yoshitsune zgala swoją głowę i zostaje mnichem buddyjskim^[5].
• 1246 (Kangen 4, 7 miesiąc): Syn Yoritsune, teraz siogun Yoritsugu (który ma zaledwie 7 lat) żeni się z siostrą Tsunetoki Hōjō (która ma tylko 16 lat)^[5].
• 1 września 1256 (Kōgen 1, 11 dzień 8 miesiąca): Yoritsune Kujō, znany też jako Yoritsune Fujiwara umiera w wieku 39 lat.

Ery bakufu Yoritsune

• Karoku (1225–1227)
• Antei (1227–1229)
• Kangi (1229–1232)
• Jōei (1232–1233)
• Tenpuku (1233–1234)
• Bunryaku (1234–1235)
• Katei (1235–1238)
• Ryakunin (1238–1239)
• En’ō (1239–1240)
• Ninji (1240–1243)
• Kangen (1243–1247)

Przypisy

1. ↑ ^{Skocz do:a b} Titsingh, Isaac. (1834). Annales des empereurs du Japon, p. 240.
2. ↑ ^{Skocz do:a b c d e} Titsingh, p. 241.
3. ↑ Titsingh, p. 242; Varley, H. Paul. (1980). Jinnō Shōtōki, p. 272.
4. ↑ ^{Skocz do:a b c d} Titsingh, p. 243.
5. ↑ ^{Skocz do:a b c d} Titsingh, p. 247.

Bibliografia

• Mass, Jeffrey P. The Kamakura bakufu: a study in documents. Stanford: Stanford University Press, 1976.
• Mass, Jeffrey P. Warrior government in early medieval Japan: a study of the Kamakura Bakufu, shugo and jitō New Haven: Yale University Press, 1974.
• Ōyama Kyōhei. Kamakura bakufu 鎌倉幕府. Tokyo: Shōgakkan, 1974.
• Titsingh, Isaac, ed. (1834). [Siyun-sai Rin-siyo/Hayashi Gahō, 1652], Nipon o daï itsi ran; ou, Annales des empereurs du Japon. Paris: Oriental Translation Fund of Great Britain and Ireland. OCLC 300555357
• Varley, H. Paul, ed. (1980). Kitabatake Chikafusa (1359), Jinnō Shōtōki („A Chronicle of Gods and Sovereigns: Jinnō Shōtōki of Kitabatake Chikafusa” translated by H. Paul Varley). Nowy Jork: Columbia University Press.

Linki zewnętrzne[edytuj | edytuj kod]

• http://altair.com.pl/start-6621

Poprzednik Sanetomo Minamoto

Siogun (Okres siogunatu Kamakura) 1226–1244

Następca Yoritsugu Kujō