Bitwa na Dogger Bank (1781)

[polska strona]

Okręty holenderskie podczas bitwy na Dogger Bank

Bitwa na Dogger Bank – starcie zbrojne, które miało miejsce 5 sierpnia 1781 roku podczas IV wojny angielsko-holenderskiej.

Wraz z przystąpieniem Holandii do antybrytyjskiej koalicji, rząd angielski został zmuszony do wycofania części swej floty z innych rejonów na Morze Północne, by chronić swą flotę handlową prowadzącą handel z krajami bałtyckimi.

Bitwa stoczona została na ławicy Dogger Bank między angielską eskadrą (7 liniowców i 5 fregat) dowodzoną przez wiceadmirała Hyde Parkera, a holenderską eskadrą (7 liniowców i 10 mniejszych okrętów) dowodzoną przez wiceadmirała J. Zoutmana. Eskadra angielska ochraniała konwój liczący 200 statków handlowych płynących z Bałtyku do Anglii, natomiast eskadra holenderska chroniła konwój liczący 70 statków handlowych płynący z Holandii na Bałtyk. Stoczona bitwa była bardzo zaciekła, jednak żadna ze stron nie zdołała uzyskać przewagi. Bitwę zakończyło wycofanie się eskadry angielskiej, pragnącej dowieść statki handlowe do wybrzeży brytyjskich. Holendrzy nie zamierzali ścigać wycofującego się przeciwnika. W bitwie Anglicy stracili 108 zabitych i 339 rannych, Holendrzy natomiast – 140 zabitych i 400 rannych.

Eskadra holenderska wraz z konwojem statków handlowych wróciła do portów macierzystych, gdzie Holendrzy ogłosili swe zwycięstwo. Teoretycznie mieli słuszność, gdyż utrzymali się na polu bitwy, podczas gdy nieprzyjaciel wycofał się. W rzeczywistości konwój holenderski wrócił do Holandii i nie dotarł do Bałtyku, podczas gdy angielskie statki handlowe dotarły do Anglii. Już do końca wojny holenderskie statki handlowe nie potrafiły dotrzeć do Bałtyku, a przyczyną tego była coraz większa liczba kursujących po Morzu Północnym okrętów angielskich.

Bibliografia

• Mała Encyklopedia Wojskowa, 1967, Wydanie I.